‘Dat vind ik juist leuk, die duurzame verandering naar werkgeluk ondersteunen.’ Dat zegt Suzanne Nieuwenhuijs, jurist en Chief Happiness Officer (CHO) bij een grote organisatie. In dit interview deelt zij het pad dat zij aflegde en wat zij als CHO heeft geleerd uit ervaring.
Is dit alles?
Eind 2018 werkte Suzanne als jurist. Ze merkte dat ze de inhoud van haar werk minder interessant begon te vinden, zocht naar wat ze dan wel wilde en raakte geïnteresseerd in persoonlijke ontwikkeling.
Op dat moment vond er een reorganisatie plaats met veranderingen van functies en wisseling van taken. Zij en haar collega’s ervoeren een hoge werkdruk. Gedreven door haar eigen situatie en haar interesse in persoonlijke ontwikkeling vroeg Suzanne haar leidinggevende of ze een sessie voor haar eigen team over werkstress kon organiseren, samen met twee collega’s. Haar manager liet haar kennismaken met het begrip Chief Happiness Officer. Hij adviseerde haar om de teamsessie haar eerste actie te laten zijn: ‘Begin klein, als het bevalt dan groeit het vanzelf.’ En dat deed het.
Opleiden
Suzanne zocht een opleiding om meer te leren over werkgeluk en ook acht collega’s lieten zich opleiden op gebied van werkgeluk: ‘De training van de collega’s richtte zich meer op hun eigen werkgeluk. Ik leerde juist meer over hoe je anderen meekrijgt in werkgeluk.’ Daarbuiten bleef zij lezen, cursussen en podcasts volgen over persoonlijke ontwikkeling, leiderschap en organisatiecultuur.
Beginnen met werkgeluk
Na de sessie over werkstress voor haar collega’s, presenteerde Suzanne op verzoek van het management de uitkomsten hiervan: een top 5 van energiegevers en energieslurpers. Samen werd gekeken wat op het bordje lag van de medewerkers en wat aan het management was. Intussen was het zomer 2019 en was ze druk bezig om het onderwerp intern op de kaart te zetten. Suzanne: ‘Stakeholders vinden is belangrijk. Ik maakte koffieafspraken met iedereen waarvan ik dacht dat die mogelijk een rol had in werkgeluk: HR, OR, vertrouwenspersoon, bedrijfsmaatschappelijk werk, de bedrijfsarts. Met al die mensen wilde ik contact om een verbinding te leggen. Ik zocht naar waar we gedeelde gedachten hadden over werkgeluk.’
‘Terwijl ik dit deed, vroeg ik me weleens af wie ik ben om dit onderwerp aan te kaarten. Er zitten nog zoveel lagen tussen mij en de bovenkant van de organisatie. Maar mijn leidinggevende steunde me hierin en gaf me de ruimte en tijd om dit te doen naast mijn werk als jurist.’
Verbinden helpt
‘Dat is mijn sterke kant, ik ben een verbinder. Ik koppel de resultaten en nieuwe ideeën steeds terug aan collega’s, leidinggevenden, bestuurders. En ik haal uit alle hoeken van de organisatie feedback, suggesties en vragen op.’
Al die tijd en moeite die Suzanne heeft gestoken in het leggen van verbindingen, helpt haar enorm in haar werk. Ze ziet nu dat werkgeluk redelijk ingeburgerd begint te raken. ‘De organisatie heeft vorig jaar meegedaan aan de Week van het Werkgeluk, ze heeft bij het gros van de afdelingen een inspiratiesessie werkgeluk mogen geven en er is een Team Werkgeluk dat maandelijks Geluksmomenten voor medewerkers organiseert. Werkgeluk heeft ook een plek gekregen op de corporate agenda. De organisatie wil zich ontwikkelen tot een werkgever waar talent graag wil komen werken, medewerkers zich kunnen ontwikkelen en veel werkgeluk ervaren binnen een cultuur van openheid en vertrouwen. Bevlogenheid en professionaliteit staan bij de organisatie voorop.’
Veranderende rol
Begonnen als kleine extra taak naast haar werk als jurist, is haar rol als CHO intussen gegroeid. Suzanne neemt deel aan verschillende projectgroepen die raken aan werkgeluk. Ook vervult zij intussen de rol van preventieadviseur en dat past prima bij haar CHO-taken.
Toekomst
Haar rol ontwikkelt zich en Suzanne wil zich ook ontwikkelen. ‘In de toekomst wil ik sterker tegen HR aan actief zijn, klussen doen die bij me passen en mezelf verder opleiden’, zegt Suzanne. ‘En ik ben sinds kort voor mezelf gestart. Zo kan ik de ervaring die ik nu heb opgedaan over persoonlijk leiderschap, zelfsturing en die duurzame verandering naar meer werkgeluk in andere organisaties doorgeven.’
Adviezen voor andere CHO’s
Over hoe je je eigen ontwikkeling vormgeeft, zegt Suzanne: ‘Het begint met het besef dat jij verantwoordelijk bent voor je eigen werkgeluk. Doe zelfinzicht op en kijk wat in je cirkel van invloed ligt. Bepaal je acties en spreek uit wat je wilt. Ze kunnen het niet ruiken.’
Tot slot geeft Suzanne ons graag nog wat mee uit haar ervaring: ‘Je kunt dit niet in je eentje, hoe enthousiast en bevlogen je ook bent. En je hebt een lange adem nodig, als je met werkgeluk aan de slag wilt. Maar uiteindelijk verspreidt het geluksgevoel zich wel, laat je niet ontmoedigen.’
Meer halen of ook brengen?
Doordat CHO’s, werkgelukdeskundigen en andere werkgelukprofessionals hun verhaal delen, leren we van elkaar. Wil je meer praktijkverhalen en kennis over werkgeluk? Of heb je wat te delen? Hou het Netwerk Werkgeluk in de gaten: